در گفت وگو با ایسنا اعلام شد
رتبه جهانی ایران در نشاط اجتماعی، راهكارهای كاهش عاطفه منفی در كشور
پاراسول: نشاط اجتماعی زمینه ای برای توسعه و پیشرفت یك جامعه است؛ به صورتی كه یكی از متغیرهایی كه برای تعیین سطح توسعه یافتگی یك كشور استفاده می شود، متغیر نشاط و رضایت مندی آن جامعه است.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، شادی و نشاط بعنوان یكی از احساسات ریشه ای مثبت و یكی از ضروری ترین خواسته های فطری و نیازهای روانی انسان، نقش تعیین كننده ای در تأمین سلامت فرد و جامعه داشته و از آنجائیكه شادی همواره با خرسندی، خوش بینی و امید و اعتماد همراه می باشد، می تواند نقش تسریع كننده ای در فرآیند توسعه جامعه داشته باشد. بر همین مبناست كه از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد در نگاه سازمان ملل برای تعیین سطح توسعه یافتگی كشورها، متغیرهای نشاط یا شادكامی، امید به آینده، خشنودی و رضایتمندی افراد جامعه هم بعنوان یك متغیر كلیدی وارد محاسبات شده است؛ به این صورت كه اگر مردم یك جامعه احساس شادكامی، خشنودی و رضایتمندی نكنند، نمی توان آن جامعه را توسعه یافته _ بخصوص در حوزه توسعه اجتماعی _ قلمداد كرد.
گام نهادن در راه توسعه و یا تولید جامعه ای كه در آن آرامش و سعادت محقق شود، به زمینه یا مقدماتی نیاز دارد كه با اتكا به آن ها، تحقق می یابد. همچون این مقدمات، نشاط اجتماعی است.
از طرفی هم نشاط در فرایند رابطه فرد با جامعه و گروه تحقق پیدا می كند. در واقع، نشاط از منظر اجتماعی، عضوی از خانواده و چهارچوب مفهومی كیفیت های زندگی، رضایت مندی اجتماعی، امنیت اجتماعی، سلامت اجتماعی، رفتار های جمعی و فراغت است. این مفاهیم به شكلی متناظر با نشاط و شادمانی اند. همچنین، نشاط اجتماعی بعنوان یكی از مهم ترین و موثرترین شاخص های اجتماعی در گسترش احساس رضایت عمومی از زندگی، گسترش تعاملات اجتماعی سازنده، رشد اعتماد عمومی و مشاركت همه جانبه اجتماعی به حساب می آید.
نشاط اجتماعی در جوانان
صدیقه خادم _ كارشناس سلامت روان وزارت بهداشت همزمان با اولین روز هفته سلامت روان كه از جانب وزارت بهداشت با عنوان "نقش شادی و نشاط در سلامت روان جوانان و نوجوانان" نامگذاری شده، به ایسنا می گوید: جوانان بعنوان سرمایه های انسانی هر جامعه ای هستند. در هر جامعه ای پویاترین گروه های آنرا قشر جوانان تشكیل می دهند و شادابی این قشر از جامعه تا حد زیادی لازمه سلامت و شادی خیلی از آحاد جامعه است.
وی ادامه می دهد: بررسی های علمی نشان داده است مشاركت اجتماعی سهم عمده ای در نشاط اجتماعی جوانان دارد. امروزه لزوم و اهمیت مشاركت واقعی جوانان در تمامی سطوح و جوانب مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای دستیابی به یك توسعه پویا و فعال بر هیچ اندیشمندی پوشیده نیست؛ چون كه این مشاركت همه جانبه از بی تفاوتی، تك روی و عدم حس تعاون و تحرك و تمایل به تامین محدود و شخصی در بین اعضای جامعه و جوانان جلوگیری می كند، نابرابری ها را می كاهد، همبستگی و وحدت را تقویت می كند و در نهایت، باعث رضایت مندی و نشاط اجتماعی در جوانان می گردد.
خادم در ادامه می گوید: مجهز بودن جوانان به نشاط اجتماعی، سبب ایمنی آن ها در برابر مشكلات می گردد و آنان به راحتی می توانند با شرایط متغیر زندگی، منطبق شوند و نقشی مفید در جامعه داشته باشند. ازاین رو افزایش نشاط اجتماعی در جوانان سبب كاهش صدمه های اجتماعی می گردد.
وی با اشاره به اینكه نشاط به شكلی محصول رضایت ذهنی افراد از زندگی شان است، می گوید: مشخص كردن رضایت ذهنی مستلزم مشاهده دو عامل اساسی احساس آنی رضایت یا نا خشنودی افراد و كیفیت ارزیابی كلی افراد از زندگی شان است.
وی اضافه كرد: گزارش جهانی نشاط كوشیده تا متغیرهایی را كه نشاط اجتماعی بازنمایی می كند، به متغیرهای اجتماعی عینی تری نسبت بدهد. نتایج این محاسبات استخراج شش متغیر در بازنمایی نشاط اجتماعی است. سرانه تولید ناخالص داخلی، حمایت اجتماعی، امید به زندگی، آزادی اتخاذ تصمیم های اصلی زندگی (آزادی انتخاب رشته تحصیلی، شغل، آزادی عمل در زندگی روزمره)، سخاوت و ادراك فساد، شش متغیر نامبرده هستند.
خادم درباره متغیرهای شش گانه نشاط اجتماعی هم می گوید: متغیرهای چهارگانه تكمیلی فراغت )تفریح، سفرخودآفرینی و خلاقیت، رسانه ها(، جشن ها و مراسم جمعی، امنیت و امید در واقع سطوحی از مقوله نشاط است كه به نظر می آید در نهایت در هیچ یك از متغیرهای شش گانه گزارش جهانی نشاط، مبحث بحث و بررسی قرار نمی گیرند؛ در صورتی كه هر تحلیلی از پدیده نشاط باید این چهار متغیر را هم مدنظر قرار دهد.
رتبه ایران در نشاط اجتماعی
كارشناس سلامت روان وزارت بهداشت همینطور با اشاره به نتایج گزارش «نشاط اجتماعی سازمان ملل متحد» در سال ۲۰۱۶، نمره نشاط در ایران را ۱۰۵ اعلام می كند و می افزاید: این گزارش حاصل زمینه یابی وضعیت جهانی نشاط در بیشتر از ۱۵۰ كشور است و وضعیت هر كشور را در شادكامی بر مبنای شش شاخص درآمد سرانه، امید به زندگی سالم، آزادی در تصمیم گیری، حمایت اجتماعی، سخاوت و ادراك فساد مورد ارزیابی قرار می دهد.
به گفته او و بر مبنای نتایج این گزارش، بر این اساس جامعه ایران بین كشورهای با چهار رده نشاط بالا، بالاتر از میانگین، پایین تر از میانگین و رده پایین، در دسته كشورهای «پایین تر از میانگین » قرار می گیرد.
خادم نكته نگران كننده تر این گزارش را این بخش برشمرد كه «در بررسی روند نشاط طی دو دوره ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ و ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، نمره نشاط در ایران حدود ۵.۷ درصد كاهش پیدا كرده است.»
وی می افزاید: این گزارش بر عاطفه مثبت و عاطفه منفی در جامعه هم تاكید دارد؛ ازاین رو كلیه اقدام هایی كه سبب افزایش عاطفه مثبت و كاهش عاطفه منفی در جامعه می شوند، همچون اقدامات موثر در ارتقای نشاط جامعه هستند. برای افزایش عاطفه مثبت می توان برنامه ریزی های متنوعی را طراحی و اجرا كرد، ولی از سوی دیگر برای كاهش عاطفه منفی، بیشتر باید به "نبایدها" توجه كنیم؛ یعنی چه كارهایی را نباید انجام داد تا عاطفه منفی تولید نكنیم؛ چونكه بخش قابل توجهی از عاطفه منفی موجود در جامعه در اثر تصمیم ها، اقدامات و خبرسازی هایی است كه انجام می گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب