بیماری های روانی قابل درمان است؟
به گزارش پاراسول خیلی از افراد جامعه تصور می كنند كه بیماری های در رابطه با بعد روانی انسان، غیر قابل درمان است و فرد مبتلا مجبور خواهد بود كه سال های باقیمانده از عمر را در یك مركز درمانی بستری شده یا در بهترین حالت دارو مصرف كند؛ داروهایی كه اعتیاد می آورد و بیمار حتی اگر بخواهد قادر به قطع مصرف آنها نیست!.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، با وجود آنكه پیشرفت علم و تكنولوژی، امكان دسترسی به اطلاعات درست پیرامون مشكلات و بیماری های بعد روانی انسان را برای همه افراد فراهم نموده است، اما هنوز هم بسیارند كسانیكه نگاهشان به یك بیمار مبتلا به مشكل روانپزشكی یا فردیكه به روانپزشك رجوع می كند، خواسته یا ناخواسته، نگاهی واقع بینانه نیست؛ این مورد حتی در مورد كسانیكه باصطلاح گروه فرهنگور و تحصیلكرده جامعه محسوب می شوند هم صدق می كند!.
دكتر لیلا رازقیان، روانپزشك بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری شیراز، در جمع گروهی از اصحاب رسانه اظهار داشت: بعضی از ما فكر می نماییم كه در صورت مبتلا شدن به بیماری های روانپزشكی، درمانی وجود ندارد، در حالیكه واقعیت این است كه با درمان مناسب، خیلی از افراد مبتلا به اختلالات روانپزشكی می توانند زندگی و كارایی مناسب را داشته باشند.
این روانپزشك افزود: در گذشته های نه چندان دور در خیلی از جوامع، باورهای نادرستی درباره بیماری های روانپزشكی وجود داشت، به صورتی كه در برخی از فرهنگ ها علت پیدایش این دسته از بیماری ها را عواملی مثل شیطان و جن و عقوبت الهی و گناهكار بودن فرد می دانستند، باآنكه چنین باورهایی در جهان امروز كمتر از قبل مشاهده می شود، اما هنوز هم باورهای نادرست در مورد بیماری روانپزشكی و درمان آن در میان مردم وجود دارد.
رازقیان اظهار داشت: حدود ۲۵ درصد از افراد در طول زندگی خود گرفتار یك یا چند بیماری روانپزشكی می شوند، اما اختلالات روانپزشكی در تعداد كمی از افراد بروز می كند و تنها مخصوص عده ای از افراد جامعه و متاثر از سطح تحصیلات و درآمد است.
او افزود: بعضی از افراد، بخصوص اطرافیان فرد مبتلا به اختلالات روانپزشكی، اعتقاد دارند كه فرد مبتلا علائم بیماری را تحت كنترل دارد و پیدایش بیماری را تحت اراده فرد می دانند، در حالیكه عوامل مختلفی مثل ژنتیك، عوامل محیطی و اجتماعی در بروز بیماری های روانپزشكی نقش دارند.
این روانپزشك اظهار داشت: بعضی از افراد مبتلا به اختلالات روانپزشكی در دوره مصرف داروی خود برای درمان بیماری، ذهنشان بر اثر فشار نزدیكان درگیر افكاری مانند قطع مصرف دارو می شود كه در این صورت بهتر است این مورد را با روانپزشك خود در بین بگذارند تا روانپزشك اطلاعات و آموزش های لازم را در اختیار فرد رجوع كننده و اطرافیان او درباره مصرف دارو قرار دهد.
رازقیان اظهار داشت: بعضی از بیماران به محض بهبود علائم بیماری، خودسرانه مصرف داروها را قطع می كنند، در حالیكه قطع دارو بدون نظر روانپزشك معالج، یكی از شایع ترین علت های عود بیماری است.
روانپزشك بیمارستان استاد محرری شیراز اظهار داشت: بعضی از افراد جامعه فكر می كنند در صورت معاشرت با افراد گرفتار اختلالات روانی، بیماری به آنها هم سرایت می كند، در صورتیكه به هیچ وجه بیماری های روانپزشكی مسری نیست.
او همینطور تصریح كرد: یكی از تفكرات رایج در جامعه این است كه افراد گرفتار بیماری های روانی خطرناك هستند، در حالیكه این افراد بیشتر از آنكه در جامعه خشونت به خرج دهند، از جانب دیگران مورد آزار و خشونت قرار می گیرند و بعضی از افراد هم معتقدند كه هر فردی به روانپزشك رجوع كند، دیوانه است و به این علت از رفتن به روانپزشك گریزان هستند.
رازقیان خاطرنشان كرد: همانگونه كه فرد مبتلا به بیماری قلبی نیازمند رفتن به متخصص قلب و عروق است، فردی هم كه سیستم اعصاب و روان او گرفتار مشكل شده باشد، باید به یك روانپزشك مراجعه نموده و درمان گردد.
این پزشك متخصص در مورد اعتیاد آور بودن داروهای اعصاب و روان، اظهار داشت: اغلب این داروها اعتیاد آور نیست و اگر افراد نگران عوارض داروها هستند، می توانند این نگرانی را با روانپزشك خود مطرح كرده و در انتخاب دارو با متخصص همكاری و مشاركت كنند.
رازقیان تصریح كرد: این باورهای نادرست سبب می شود كه افراد گرفتار اختلالات اعصاب و روان تمایل كمتری برای رفتن به روانپزشك و مصرف دارو داشته باشند و از اینكه برچسب بیماری اعصاب و روان بر پیشانی آنها زده شود، نگران هستند؛ در حالیكه بیماری روانپزشكی مانند سایر بیماری ها در صورت رفتن به موقع قابل كنترل و درمان است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب