چگونه بدون پرخوری از شر استرس خلاص شویم؟
پاراسول: استرس، هورمون های آزاد شده ناشی از آن و تاثیر غذاهای پرچرب و شیرین برای كاهش آن، افراد را در موقعیت های استرس زا به سمت پرخوری سوق می دهد.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، متخصصان رابطه استرس را با افزایش وزن دریافته اند. استرس در كوتاه مدت می تواند اشتها را كور كند. سیستم عصبی برای ترشح هورمون اپی نفرین كه با نام آدرنالین نیز شناخته می شود، به غدد فوق كلیوی سیگنال هایی ارسال می كند. اپی نفرین به تحریك پاسخ جنگ و گریز كه یك وضعیت فیزیولوژیكی سریع در بدن بوده و غذا خوردن را بطور موقت متوقف می كند، كمك می نماید.
اما در صورتیكه استرس ادامه داشته باشد، این جریان نیز متفاوت می شود. غدد فوق كلیوی هورمون دیگری به نام كورتیزول را آزاد می كنند، كورتیزول نیز اشتها را افزایش داده و امكان دارد هم چنین انگیزه فرد همچون انگیزه غذا خوردن را افزایش دهد. بعد از اختتام یك موقعیت استرس زا، سطوح كورتیزول باید كم شود اما در صورتیكه استرس از بین نرود یا واكنش فرد در موقعیت استرس زا هم چنان به شكل اولیه باقی بماند، امكان دارد سطوح كورتیزول بالا بماند.
پرخوری به هنگام استرس، هورمون ها و گرسنگی
بنظر می رسد استرس بر ترجیحات فرد روی انتخاب غذاها نیز تاثیر بگذارد. مطالعات خیلی از جمله مطالعات صورت گرفته روی حیوانات نشان می دهند پریشانی جسمی یا عاطفی موجب افزایش مصرف مواد غذایی پرچرب یا شیرین یا هر دوی آنها می شود. سطوح بالای كورتیزول، در كنار سطوح بالای انسولین می تواند علت این مساله باشد. یك مطالعه دیگر نیز نشان داده است "گرلین"، هورمون گرسنگی نیز امكان دارد در این زمینه نقش داشته باشد.
غذاهای چرب و شیرین به محض مصرف اثر بازخوردی دارند كه پاسخ ها و احساسات مربوط به استرس را می كاهد. بنظر می رسد این غذاها واقعا استرس را خنثی كرده و این امكان دارد به ولع ناشی از استرس افراد برای مصرف این نوع از غذاها نیز كمك نماید.
البته پرخوری تنها رفتار در رابطه با استرس نیست. افراد پراسترس كم خواب شده، كمتر ورزش كرده و تمایل بیشتری برای روی آوردن به نوشیدنی های الكلی دارند كه تمامی این ها منجر به افزایش وزن می شود.
چرا افراد زمان استرس پرخوری می كنند؟
برخی تحقیقات حاكی از تفاوت های جنسیتی در رفتار مقابله با استرس است. به این صورت كه زنان بیشتر به پرخوری و مردان بیشتر به استعمال دخانیات و مصرف نوشیدنی های الكلی روی می آورند. یك مطالعه فنلاندی روی بیشتر از ۵۰۰۰ زن و مرد نیز نشان داد چاقی ناشی از استرس در زنان دیده شده و در مردان چنین نوع از چاقی دیده نمی گردد.
متخصصان دانشگاه هاروارد گزارش داده اند كه استرس ناشی از كار و انواع دیگر مشكلات با افزایش وزن ارتباط دارد اما این مساله تنها در افرادی صدق می كند كه در ابتدای دوره مطالعه اضافه وزن داشتند. یك نظریه این است كه افراد دارای اضافه وزن از سطوح انسولین بالایی برخوردار می باشند و احتمال افزایش وزن ناشی از استرس در حضور انسولین بیشتر است.
میزان كورتیزول تولیدی در زمان استرس نیز می تواند در معادله افزایش استرس و وزن یكی از عوامل موثر باشد. در سال ۲۰۰۷ میلادی متخصصان انگلیسی آزمایشی مبتكرانه طراحی كردند كه نشان داد افرادی كه با میزان بالای كورتیزول در محیط آزمایشگاهی به استرس پاسخ می دهند به نسبت افرادی كه كورتیزول كمتری در موقیعت های استرس زا تولید می كنند، در پاسخ به دردسرهای روزمره در زندگی عادی خود بیشتر به پرخوری و خوردن میان وعده های غذایی روی می آورند.
چگونه بدون پرخوری از شر استرس خلاص شویم؟
هنگامی كه استرس روی اشتها و وزن فرد تاثیر می گذارد، بهتر است فرد از شر غذاهای پرچرب و شیرین در یخچال خانه ی خود رها شود و چنین غذاهایی را در یخچال خود نگهداری نكند.
در ادامه چند پیشنهاد دیگر برای مقابله با استرس به نقل از سایت آموزشی "هلث هاروارد" آورده شده است:
- مدیتیشن و تمدد اعصاب: مطالعات بی شماری نشان داده است كه مدیتیشن استرس را می كاهد، بااینكه بیشتر این مطالعات با تمركز بر فشار خون بالا و بیماری های قلبی صورت گرفته اند. مدیتیشن هم چنین امكان دارد به افراد كمك نماید تا در انتخاب مواد غذایی، بیشتر مراقب باشند. در واقع با انجام تمرین های تمدد اعصاب فرد امكان دارد بتواند توجه بیشتری برای خودداری از مصرف غذاهای چرب و شیرین از خود نشان دهد.
- ورزش: در حالی كه میزان كورتیزول بسته به شدت و مدت زمان ورزش متفاوت می باشد، ورزش های عمومی می تواند بعضی از اثرات منفی استرس را كم كند. برخی فعالیت ها، مانند یوگا و تای چی علاوه بر اثرات مثبت ورزش كردن، اثرات مدیتیشن را نیز به همراه دارد.
- حمایت اجتماعی: بنظر می رسد دوستان، خانواده و دیگر منابع حمایت اجتماعی تأثیر مثبتی بر استرس هایی كه افراد تجربه می كنند، داشته باشند. بطور مثال مطالعات نشان می دهد افرادی كه در شرایط استرس زا مانند بخش های اورژانس بیمارستان كار می كنند، در صورت داشتن حمایت اجتماعی كافی از سلامت روانی بهتری برخوردار می باشند اما حتی افرادی كه در شرایطی زندگی و كار می كنند كه استرس زیادی به همراه ندارد نیز به كمك و حمایت دوستان و خانواده نیاز دارند.
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب