بیش فعالی و افزایش ریسك خودكشی زنان
خراسان رضوی محققان می گویند: آمار خودکشی در بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) بسیار بالاست و زنان بیشتر از مردان در معرض خطر قرار دارند.
به گزارش ساینس دیلی، نتایج مطالعه حدود ۲۲ هزار بزرگسال کانادایی نشان داد که ۱۴ درصد از افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی مبادرت به خودکشی کرده اند که این میزان حدود پنج برابر بزرگسالان، بدون این اختلال ( ۲.۷ درصد) بود.
محققان اظهار کردند: نتایج این یافته ها در بین زنان شوکه کننده است و حدود یک چهارم مبتلایان به بیش فعالی مبادرت به خودکشی را گزارش کرده اند.
محقق ارشد، اسمه فولرتامسون، استاد دانشکده مددکاری اجتماعی دانشگاه تورنتو، فاکتور-اینونتاش کانادا اظهار داشت: "دیدن این اعداد شوکه کننده است. "
وی تصریح کرد که نتایج نشان نمی دهد اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، به خودی خود منجر به مبادرت به خودکشی می شود. نتیجه تحقیق نشان داد که به نظر می آید بخش عمده ای از این رابطه با میزان بالاتر افسردگی و اختلالات اضطرابی در بین افراد مبتلا به این اختلال توضیح داده می شود.
بعضی از بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی احتمال بیشتری نسبت به سایرین در این حوزه داشتند؛ بعنوان مثال، کسانی که سابقه سوءمصرف مواد مخدر یا الکل داشتند، بیشتر احتمال داشت مبادرت به خودکشی را گزارش کنند. همین مساله در مورد بزرگسالانی که از کودکی در معرض خشونت خانگی والدین قرار داشتند هم صادق بود.
فولر تامسون اظهار داشت: « آنچه معلوم نیست زمان مبادرت به خودکشی است. محققان نمی دانند که چه زمان مبادرت به خودکشی اتفاق افتاده است و آیا این اقدام قبل یا پس از مواردی مانند سوءمصرف مواد مخدر یا الکل رخ داده است.»
آنچه واضح است این است که افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، بخصوص زنان، با خطر مبادرت به خودکشی بسیار بیشتر از حد متوسط روبه رو هستند.
استفان هینشاو، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، اظهار داشت که متاسفانه جای تعجب نیست.
هینشاو در پروژه تحقیقاتی طولانی مدت خود دریافت که در دختران مبتلا به بیش فعالی تا اواسط ۲۰ سالگی، شیوع بالایی در مبادرت به خودکشی وجود دارد که این یافته در جهت یافته های تحقیق جدید است.
هینشاو بیان نمود: در دختران مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی و صدمه های دوران کودکی مانند سو استفاده جسمی یا جنسی، حتی در بزرگسالی خطر بیشتری برای مبادرت به خودکشی وجود دارد.
باآنکه این بدان معنا نیست که خودآزاری از بزرگسالی آغاز می شود. وی می گوید که خودآزاری بدون قصد خودکشی، مانند بریدن، اغلب از اوایل تا اواسط نوجوانی شروع می شود.
یافته های فعلی، از یک نظرسنجی ملی در ۲۱ هزار و ۷۴۴ بزرگسال کانادایی، همچون ۵۲۹ مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی گرفته شده است.
در بین مردان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، ۸.۵ درصد گفتند که همواره مبادرت به خودکشی کرده اند، در مقابل، دو درصد از مردان بدون این اختلال، مبادرت به خودکشی کرده اند. از زنان مبتلا به این اختلال، ۲۳.۵ درصد از افراد مبادرت به خودکشی در گذشته را گزارش کرده اند، در حالیکه این رقم بیشتر از سه درصد در زنان دیگر (بدون اختلال) است.
فولر تامسون تصریح کرد که عوامل زیادی می توانند در ایجاد یافته های کامل میان زنان موثر باشند.
در تحقیق قبلی، گروه تحقیقاتی وی دریافتند که زنان جوان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، با میزان زیادی از مشکلات مختلف بهداشتی و ناملایمات (مانند درد مزمن و افسردگی، سیگار کشیدن و سوءمصرف مواد، فقر و سابقه کودک آزاری) روبه رو هستند.
هینشاو تصریح کرد که تحقیقات وی به بعضی از عوامل مضاعف و در رابطه با رفتار خودکشی در جوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی مانند مشکلاتی با همسالان و دشواری در درس مدرسه و تعاملات ضعیف با خانواده اشاره نموده است.
به قول وی، پیشگیری باید زودهنگام آغاز شود، هنگامی که عرضه دهندگان مراقبت های بهداشتی در حال ارزیابی کودکان ازنظر بیش فعالی هستند باید به دنبال علایم افسردگی، سوءمصرف مواد، خودآزاری یا بدرفتاری هم باشند.
فولر تامسون تصریح کرد: باآنکه این یافته ها به صورت مسلم نگرانی هایی ایجاد می کند، اما بیشتر افراد بزرگسال مبتلا به اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی، هیچگاه مبادرت به خودکشی نکرده اند اما هیچ کس نمی گوید این امر اجتناب ناپذیر است.
او همینطور به عامل بالقوه محافظتی تحصیل اشاره کرد؛ در این تحقیق، فارغ التحصیلان دانشگاهی مبتلا به این اختلال، ۶۴ درصد کمتر نسبت به افرادی که دوره دبیرستان را تمام نکرده اند، مبادرت به خودکشی را گزارش کردند.
فولر تامسون افزود: البته، فارغ التحصیلان دانشگاه امکان دارد این اختلال را با شدت کم یا عوامل محافظتی دیگری در زندگی خود تجربه کنند، اما کمک به ماندن در مدرسه به کودکان مبتلابه اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی باید در اولویت باشد.
وی اعتقاد دارد، خیلی از افراد مبتلا به این اختلال نمی دانند که چقدر با استعداد هستند، چونکه امکان دارد در مدرسه عملکرد خوبی نداشته باشند.
فولر تامسون اضافه کرد: اما این مورد فقط امکان دارد به علت مشکلات آنان در سازمان دهی و تمرکز باشد. وی به دانش آموزان یا والدین پیشنهاد کرد که خدمات پشتیبانی تحصیلی که امکان دارد در دسترس آنان قرار گیرد را جستجو کنند.
نتایج این تحقیق اخیرا به صورت آنلاین در Archives of Suicide Research انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب