ترفندی كه زودتر ایمنی جمعی را رقم می زند
به گزارش پاراسول خراسان رضوی در ابتداء همه گیری کرونا، یک فرد مبتلا به ویروس نوع ووهان، به صورت متوسط ۲.۵ نفر را مبتلا می کرد و الان نوع دلتای این ویروس میانگین این رقم را به پنج نفر رسانده است.
به نقل از نیوز، سال قبل مجبور شدیم که این تعداد را از ۲.۵ نفر به کمتر از یک نفر برسانیم تا موج دوم آخر یابد. یعنی ما مجبور شدیم شیوه زندگی خویش را تغییر دهیم تا انتقال ۶۰ درصدی کاهش پیدا کند. هم اکنون هم همان محدودیت ها و اقداماتی که سال قبل برای پایین آمدن این رقم به یک نفر را اجرا کردیم باید در نوع دلتا که آلودگی بیشتری دارد هم انجام دهیم اما این کاهش ۶۰ درصدی از پنج نفر ما را به دو نفر مبتلا می رساند.
بنابراین، چه کاری انجام دهیم تا این میزان را کاهش دهیم؟ هم اکنون، ردیابی تماس ما بسیار بهتر شده و کمک خوبی است اما آیا کافی است؟ جواب این سوال به موارد انتشار ویروس بستگی دارد.
یکی از راهکارهای عرضه شده در این مورد واکسیناسیون است. تزریق واکسن احتمال مبتلا شدن را می کاهد (این کاهش حدود ۹۰ درصد برای واکسن فایزر است، اما در مورد واکسن آسترازنکا حدود ۵۰ تا۷۰ درصد است؛ استرازنکا در پیشگیری از بیماری جدی خیلی خوب است اما برای پیشگیری از هر نوع عفونت به اندازه کافی کارایی ندارد). اگر به اندازه کافی بدشانس نیستید که بعد از واکسیناسیون آلوده شوید، احتمال آلودگی فرد دیگر را هم به نصف کاهش می دهید (هم در مورد فایزر و هم آسترازنکا).
تاکنون، به صورت مناسب، با الویت بندی واکسیناسیون از احتمال بیماری و یا مرگ پیشگیری کردیم. افراد واکسینه شده که در مرکز مراقبت از سالمندان حضور دارند احتمال گسترش ویروس را ندارند، چونکه به صورت متوسط تماس روزانه کمتری دارند. پس چه کسی بیشترین تماس روزانه را دارد و به احتمال زیاد ویروس را گسترش می دهد؟ جوانان و افرادی که بیشتر درگیر فعالیتهای اجتماعی هستند. افرادی که در اقتصاد گیگ یا مشاغل یا فعالیتهایی حضور دارند و با مردم بیشتر درگیر هستند. آیا باید این افراد را در مرحله بعدی الویت قرار دهیم؟ ما حالا که دلتا اینجاست باید در مورد واکسیناسیون افراد صدمه پذیر بحث نماییم.
چگونه این افراد را پیدا کنیم؟ این قسمت، دشوار می باشد. آیا بوروکراسی اداری برای تصمیم گیری در مورد این که چنین افرادی چه کسانی هستند، لازم است؟ و لازم است که صحت آنرا برای واکسیناسیون تایید کند؟
ما بعنوان انسان، اغلب بر مبنای خصوصیت هایی در مکانی که زندگی می نماییم، گردهم جمع می شویم و اتفاقا افرادی که در مشاغل دارای تحرک بیشتر فعالیت دارند در مراکز شهری حضور می یابند.
بعنوان مثال، بر مبنای نقشه ای از ملبورن بر مبنای لیست بوجود آمده توسط آدل منصور که در ارتباط با داده های مسکن پرمخاطره همینطور تحقیقات خارج از کشور در مورد اینکه آیا مشاغل افراد به آنان اجازه می دهند که از خانه کار کنند و یا اگر نمی توانند از خانه کار کنند، چقدر احتمال دارد که هنگام کار با دیگران نزدیک باشند، انتشار یافته است و در واقع با استفاده از سرشماری و سایر داده ها این لیست ترسیم شده است.
این نقشه خوشه بندی جغرافیایی موارد کووید-۱۹ سال قبل را به خوبی بیان کرده است و به سادگی میتوان فقط محله هایی را شناسایی کرد که بالاترین نرخ کووید-۱۹ را در موج دوم سال قبل داشته اند. دو سوم موارد فعال در ۳۱ جولای ۲۰۲۰ در ۲۰ درصد محله های دارای بالاترین نرخ، متمرکز شده است.
وقتی فایزر برای افراد ۱۶ تا ۴۰ ساله در ویکتوریا تزریق شود، پیشنهاد می نماییم برای اینکه سریع تر به ایمنی جمعی برسیم این مناطق را در اولویت قرار دهیم این امر باعث می شود مقاومت ما بیشتر شود، چونکه واکسیناسیون افراد متحرک بیشتر از واکسیناسیون یک شهروند عادی موثر خواهد بود.
این روش تاثیرات زیادی دارد حتی افرادی که زیاد متحرک نیستند و در مناطقی زندگی می کنند که به صورت متوسط از حرکت بیشتری برخوردار می باشند، این احتمال وجود دارد که بیشتر ویروس را دریافت و انتقال دهند. در نتیجه جغرافیا مهم می باشد. چنین ترفندی سبب انعطاف پذیری شده و تأثیر آن هفته ها یا ماه ها زودتر از روشی دیگر است.
در سایر کلان شهرهای بزرگ استرالیا که موج دوم برای شناسایی محله های دارای اولویت را نداشته اند، اولویت بندی محلات با استفاده از شاخصی مانند این نمونه یا فقط معیار محرومیت اقتصادی-اجتماعی صورت گیرد.
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب