قدرت باروری از چه سنی كاهش می یابد؟
فریز تخمك و اسپرم برای حفظ باروری دختران و پسران مجرد بعلاوه جزئیات
پاراسول: اگر سال ها پیش كسی درباره توقف زمان حرف می زد و به شما می اظهار داشت كه راهی برای آن می شناسد، باور نمی كردید، اما امروز شما به راحتی قادر به انجام این كار هستید؛ می توانید جنین فرزندتان را در یك مركز درمان ناباروری نگهداری كنید و چندسال دیگر او را در رحم خود بپرورانید؛ كاری كه مدت هاست در ایران بعنوان یكی از طریق های حفظ قدرت باروری در افراد انجام می گردد.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، حفظ باروری زمانی برایمان اهمیت پیدا می كند كه نگران از دست دادن آن باشیم. این نگرانی ممكن است به علت مبتلا شدن به شكلی بیماری یا بالا رفتن سن باشد. آن طور كه متخصصان می گویند قدرت باروری در زنان از ۴۵ سالگی به بعد كاسته می شود. با وجود اینكه این توانایی در مردان بیشتر از زنان است، اما آن هم محدودیت هایی دارد و در طول زمان كاسته می شود.
دكتر محمدرضا صادقی – رئیس پژوهشگاه ابن سینا و جنین شناس- می گوید: الگوی زندگی ما در طول زمان دچار تغییرات شگرفی شده و جابجایی اولویت های زنان و مردان سبب تاخیر در زمان فرزندآوری شده است؛ بنابراین امروز راه هایی برای حفظ قدرت باروری بوجود آمده است. راه هایی كه حتی شنیدن نام شان تا چند سال قبل غیرقابل بارور بود: فریز كردن تخمك، اسپرم و جنین.
صادقی در گفت وگو با ایسنا درباره استفاده از شیوه های حفظ باروری توضیح داد و اظهار داشت: در گذشته نه چندان دور وقتی دختری به سن ۱۵ سالگی و یا پسری به سن ۲۰ سالگی می رسید تمامی شرایط برای ازدواج آنها فراهم بود، اما امروزه تغییرات الگوی زندگی، صنعتی شدن و مدرنیته، اولویت های قبلی را تغییر داده است. هم اكنون شاید تحصیل انتخاب اول یك زن باشد و ازدواج در اولویت های بعدی او قرار گیرد. علاوه بر آن شواهدی وجود دارد كه نشان داده است به علت تغییرات سبك زندگی مانند الگوی تغذیه و كاهش فعالیت های بدنی، سن بلوغ كاهش یافته است. امروزه خیلی از جوانان با تاخیر در تشكیل زندگی مشترك، ازدواج خویش را به سن پس از ۳۰ سالگی منتقل می كنند؛ این یعنی حداقل ۱۵ سال تعویق و تاخیر در استفاده از قدرت باروری.
رئیس پژوهشگاه ابن سینا خاطرنشان كرد: در حال حاضرنگرش افراد، خانواده ها، شرایط جامعه و... دست به دست هم داده اند كه نتیجه آن افزایش سن ازدواج و تاخیر در فرزنددار شدن است. اگر زوجی پس از ۳۰ سالگی ازدواج كنند، فرزندآوری را به علت برخی مشكلات به تاخیر می اندازند. از سوی دیگر تحقیقات گسترده پزشكی ثابت كرده است كه حاملگی بعد از ۴۰ سالگی با افزایش احتمال تولد فرزند با نقایص ژنتیكی و مادرزادی همراه است. علاوه بر این حاملگی های پس از این سن بعنوان حاملگی های پرخطر تقسیم بندی می شوند كه اغلب مادر دچار مشكلاتی مانند مسمومیت، فشار خون و دیابت و... هنگام حاملگی می گردد.
قدرت باروری از چه سنی كاهش پیدا می كند؟
صادقی با اشاره به اینكه طول دوره باروری بویژه در زنان در جوامع و نژادهای مختلف به شرایط اقلیمی و ژنتیك آنها بستگی دارد، ادامه داد: در جامعه ما به صورت میانگین از ۴۰ سالگی قدرت باروری به شدت افت كرده و بعد از ۴۵ سالگی یك زن به یائسگی نزدیك می گردد. در كنار همه این موارد باید توجه كرد به جهت اینكه نرخ رشد جمعیت در یك جامعه ثابت بماند، هر زوجی باید بیش از دو فرزند داشته باشد، اما وقتی سن ازدواج افزوده می شود، زوج ها فرصت كافی برای داشتن بیش از یك فرزند را نخواهند داشت؛ بنابراین با عنایت به تمام دلایل مطرح شده، ضرورت حفظ قدرت باروری در مردان و زنان كاملا روشن و مشخص است.
صادقی در ادامه با اشاره به اینكه قدرت باروری در زنان بین سنین ۲۵ سال تا ۳۵ سال در نقطه اوج خود قرار دارد، اضافه كرد: این قدرت به این دلیل حفظ می گردد كه فرد در سنین بالاتر برای باردارشدن با گامت خود، نگرانی نداشته باشد. حفظ باروری برای برخی افراد كاربرد پیشگیری و برای برخی از آنها حكم درمان را دارد؛ برای مثال این كار برای مبتلایان به سرطان می تواند هم جنبه پیشگیری و هم جنبه درمان داشته باشد. در حال حاضر امید به زندگی و احتمال زنده ماندن در مبتلایان به سرطان هم افزایش یافته است، اما درمان های رایجی كه برای درمان سرطان استفاده می شود، بیشترین صدمه را به قدرت باروری فرد وارد می نماید. با عنایت به این مورد پیش از اینكه بیماران به این مرحله برسند می توان قدرت باروری آنها را حفظ كرد. در مورد زوج های نابارور، ناباروری ناشی از علل متنوعی همچون انسداد لوله های انتقال اسپرم، تخمك، مشكلات رحمی یا علل ژنتیكی و... است؛ بنابراین این افراد می توانند كاندیدای حفظ همان حداقل قدرت باروری گاهی مختل هم باشند.
همه روش های حفظ باروری در زنان و مردان
رئیس پژوهشگاه ابن سینا افزود: نوع حفظ باروری بسته به سن، جنسیت و نوع مشكل در باروری فرد و... متفاوت می باشد. اگر كودك پسری پیش از سن بلوغ به سرطان یا سایر بیماری های نیازمند به شیمی درمانی مبتلا شود، تنها انتخاب موجود برای حفظ قدرت باروری برای آینده، برداشت بخشی از بافت بیضه و یا یك بیضه كامل كودك و نگهداری آن در شرایط انجماد جهت استفاده در باروری آینده او است؛ چون شیمی درمانی به بافت بیضه صدمه می رساند. امروز تكنولوژی به این سمت پیش رفته است كه بتوان برای این بافت شرایطی تولید كرد كه مراحل تولید و بلوغ اسپرم را در خارج از بدن بپیماید یا بافت برداشته شده را پس از درمان سرطان و كسب سلامت كامل فرد به بدن او بازگرداند.
به گفته صادقی، اگر مردی بالغ باشد و به شكلی بیماری مبتلا شود كه به قدرت باروری او صدمه بزند، می توان اسپرم او را منجمد و نگهداری كرد. در یك فرد بالغ سالم روزانه به صورت میانگین بیش از ۱۰۰ میلیون اسپرم توسط دو بیضه تولید می شود؛ بنابراین در هر انزال بیش از ۳۰۰ میلیون اسپرم تخلیه می گردد. اسپرم بعنوان مهم ترین سلول برای تداوم نسل در كنار تخمك، سلول بسیار مقاومی است و امكان حفظ و نگهداری آن به صورت منجمد وجود دارد. این كار سابقه بیش از ۵۰ سال دارد.
صادقی ادامه داد: انجماد بافت بیضه و در نهایت استخراج اسپرم از بافت ذوب شده برای تولید جنین در خارج بدن، یكی دیگر از طریق های حفظ باروری در مردان بالغی است كه فاقد اسپرم در مایع انزال هستند.
رئیس پژوهشگاه ابن سینا درباره راه های حفظ باروری در زنان هم توضیح داد و اظهار داشت: اگر دختری به سن بلوغ نرسیده باشد و دچار نوعی بیماری شود كه به باروری او صدمه می زند، می توان بخشی از بافت تخمدان او را برداشت و در دمای منجمد جهت استفاده در آینده نگهداری كرد. انجماد تخمك هم یكی از طریق های حفظ باروری در زنان بالغ، قبل و پس از ازدواج است. هر خانم در ماه تنها یك تخمك بالغ تولید می كند، اما این امكان وجود دارد كه با تحریك تخمك گذاری و استفاده از داروهای هورمونی این تعداد را به ۱۰ و حتی تعداد بیشتر تخمك رساند و بعد از به دست آمدن این تخمك ها، آنها را جهت استفاده در آینده فرد منجمد كرد. همینطور اگر زنی مبتلا به سرطان باشد و نتوان او را تحت درمان هورمونی قرار داد، یا در دختران نابالغ، گزینه دیگری برای حفظ باروری وجود دارد و آن امكان برداشت و انجماد بافت تخمدان است. این بافت غنی از تخمك های نارس است كه بعد از انجماد و ذوب مجدد می تواند مراحل رشد و بلوغ تخمك را در داخل و یا خارج از بدن طی نماید.
امكان انجماد جنین
صادقی درباره شیوه حفظ باروری با استفاده از انجماد جنین هم توضیحاتی را عرضه داد و اظهار داشت: اگر زوجی ازدواج كرده باشند، انتخاب دیگری به نام نگهداری جنین برای آنها وجود دارد؛ زوج هایی كه می خواهند دیرتر صاحب فرزند شوند، ممكن است قدرت باروری شان كاهش پیدا كند. آنها می توانند جنین خویش را منجمد كرده و چند سال پس از همان جنین ها برای فرزنددار شدن خود استفاده كنند. در این روش تعداد زیادی جنین در مراحل اولیه تكوین خود منجمد و نگهداری می گردد. امروزه تكنولوژی نگهداری جنین بسیار پیشرفته شده است و حدودا ۱۰۰ درصد این جنین ها برای مدت زمان طولانی باقی می مانند. الزاما همه این جنین ها در داخل رحم، جایگزین نمی شوند و رحم بر مبنای كیفیت و... یك یا تعداد بیشتر از آنها را انتخاب می كند.
وی درباره الزامات قانونی انجام این روش ها هم اظهار نمود: انجام كلیه روش های حفظ باروری موجود كاملا قانونی و مطابق با دستورالعمل های وزارت بهداشت است. علاوه بر این هم اكنون در كشور قانون اهدای جنین وجود دارد، اما برای اهدای گامت قانونی نداریم.
صادقی درباره هزینه های حفظ باروری و نگهداری از اسپرم، تخمك و جنین هم اظهار داشت: انجماد اسپرم و تخمك و جنین در ظروف متعددی جهت استفاده در دفعات مكرر انجام می گردد كه بر مبنای تعرفه های موجود و در مقایسه با سایر كشورهای منطقه و همسایه هزینه ای حداقلی به شمار می آید. همینطور هزینه های نگهداری سالیانه بافت های تولید مثلی، اسپرم، تخمك و جنین بسیار ناچیز است. هم اكنون بیمه های پایه هزینه های حفظ باروری را پوشش نمی دهند، اما امكان پرداخت با استفاده از بیمه های تكمیلی وجود دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب