کدام ورزش از مبتلا شدن به آلزایمر پیشگیری می کند؟
به گزارش پاراسول، خراسان رضوی نوعی ورزش می تواند علایم آلزایمر را کم کند و حتی آنرا به تاخیر بیندازد.
به نقل از هلث، محققان نشان دادند که کار بر روی عضلات می تواند در به تاخیر انداختن شروع علایم آلزایمر کمک نماید.
محققان دانشگاه فدرال سائوپائولو و دانشگاه سائوپائولو در برزیل شواهد قوی کشف کرده اند که نشان داده است تمرینات مقاومتی (جایی که عضلات در مقابل وزنه یا نیرو کار می کنند) می تواند نتایج قابل توجهی برای مغز بیماران زوال عقل داشته باشد.
صبر کنید! پیش از این که با عجله عضویت خویش را در باشگاه تمدید کنید یا تجهیزات ورزشی خانگی را از بین ببرید، باید به خاطر داشته باشید که این یک مطالعه بر روی مدل موش بود اما همان اصول احیانا در مورد انسان ها هم صدق می کند.
هنریک کوریا کامپوس، عصب شناس از دانشگاه فدرال سائوپائولو (UNIFESP) می گوید: «این مورد تایید می کند که فعالیت بدنی می تواند تغییرات نوروپاتولوژیک را که سبب علایم بالینی بیماری می شود، معکوس کند».
موش های دارای جهش ژنتیکی که سبب ایجاد پلاک های بتا آمیلوئید در مغز می شود - همانطور که در افراد مبتلا به آلزایمر دیده می شود - پیش از مقایسه با موش های بدون جهش، تحت یک برنامه تمرین مقاومتی چهار هفته ای شامل نردبان و وزنه قرار گرفتند.
نه تنها تجمع پلاک ها بعد از ورزش کاهش پیدا کرد بلکه سطوح هورمون کورتیکوسترون در پلاسمای موش های تمرین کننده وزن مشابه سطوح پلاسمایی موش های گروه کنترل بود. کورتیکوسترون برابر با کورتیزول در انسان است که زمانیکه بدن تحت استرس است تولید می شود و پیش از این می دانیم که با آلزایمر مرتبط بوده است.
از آنجاییکه بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل می تواند سبب سرگردانی و بی قراری در موش ها شود، این گروه همینطور موش های پلاک بتا آمیلوئید را از نظر اضطراب آزمایش کردند؛ در اینجا باردیگر تمرین مقاومتی به نظر می رسید کمک کننده بود.
دیدیان الیزا ریبیرو، عصب شناس از سائوپائولو در برزیل می گوید: «ما همینطور رفتار حیوانات را برای ارزیابی اضطراب آنها در آزمایش میدان باز مشاهده کردیم و دریافتیم که ورزش مقاومتی، حرکت بیش از اندازه را به سطوحی مشابه با گروه کنترل در بین موش های دارای فنوتیپ در رابطه با آلزایمر می کاهد.»
غیر از در نظر گرفتن تفاوت های بالقوه بین فیزیولوژی موش و انسان، نقش دقیق پلاک های پروتئینی در آلزایمر هنوز مورد بحث است و فضایی برای بحث در مورد میزان فواید تمرین مقاومتی برای بیماران زوال عقل باقی می گذارد.
تمرینات مقاومتی بخصوص با افزایش سن دارای معایب کمی است؛ توده عضلانی و قدرت همینطور تراکم استخوان را زیاد می کند و به تعادل کمک می نماید و انجام کارهای روزمره را آسان تر می کند و یکی از آن تمرین هایی است که با افزایش سن انجام آن آسان تر است و بهانه های کمی باقی می ماند که آنرا به برنامه روزانه تان اضافه نکنید.
نتایج مطالعات قبلی نشان داده اند که چگونه این نوع خاص از ورزش می تواند ارتباطاتی را در مغز تقویت کند که احیانا با شروع زوال عقل از بین می رود، ازاین رو به نظر می آید که فعالیتی مانند این می تواند از زوال عقل محافظت کند و علایم را کم کند - با فرض این که اثرات مشابهی در انسان داشته باشد.
دانشمندان هنوز در تلاشند تا رابطه بین آلزایمر، دلایل ریشه ای آن و نتایج کلی پیری بدن را حل کنند، اما تمرینات مقاومتی به صورت بالقوه می تواند در هر سه زمینه کمک نماید.
بئاتریز مونتیرو لونگو، نوروفیزیولوژیست دانشگاه فدرال سائوپائولو می گوید: «دلیل اصلی احتمالی برای این اثربخشی، اثر ضد التهابی تمرینات مقاومتی است».
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب