به گزارش پاراسول یک ژل جدید، دندان هایی را که مینای خود را از دست داده اند، ظرف چند هفته بازسازی می کند.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، یک ژل نوآورانه که لایه ای روی دندان ها تشکیل می دهد و سپس یون های کلسیم و فسفات را از بزاق برای ساخت مینای جدید جذب می کند، پتانسیل تغییر درمان های دندانپزشکی را دارد.
به نقل از نیو اطلس، ما تا به امروز هیچ راهی برای بازسازی لایه بیرونی سخت مینای دندان هایمان که با افزایش سن فرسایش می یابد، نداشتیم. حالا دانشمندان دانشگاه «ناتینگهام» بهمراه محققان بین المللی، چیزی را که بعنوان یک پیشرفت بزرگ توصیف می کنند، توسعه داده اند و یک ژل مبتنی بر پروتئین را به وجود آورده اند که نه فقط می تواند مینای موجود را تقویت کند، بلکه در حقیقت آنرا بازسازی می کند.
وقتی این ژل روی دندان ها اعمال می شود، دقیقا مانند درمان رایج فلوراید در صندلی دندانپزشکی، یک لایه نازک تشکیل می دهد که به استخوان نفوذ می کند تا هرگونه حفره یا ترک را بپوشاند، اما سپس نوعی داربست هم تشکیل می دهد که یون های دیگر را جذب می کند که بوسیله فرآیندی به نام «کانی سازی اپیتاکسیال»، رشد بیشتر مواد معدنی را زیاد می کند. سپس رسوبات معدنی جدید با بافت موجود ترکیب می شوند تا اساساً مینای جدید را تشکیل دهند.
دکتر آبشار حسن (Abshar Hasan)، نویسنده اصلی این مقاله و دانشجوی فوق دکترا در دانشگاه ناتینگهام می گوید: مینای دندان ساختار منحصر به فردی دارد که به آن خواص قابل توجهی می دهد که از دندان های ما در طول زندگی در مقابل صدمه های فیزیکی، شیمیایی و حرارتی محافظت می کند. وقتی ماده ما روی مینای فرسوده یا عاج نمایان شده اعمال می شود، این ماده رشد کریستال ها را بصورت یکپارچه و سازمان یافته تقویت می کند و ساختار مینای طبیعی و سالم ما را بازیابی می کند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، تخمین زده می شود که ۳.۷ میلیارد نفر در سرتاسر جهان به صورتی بیماری دهان و دندان مبتلا هستند و فرسایش مینای دندان که لایه بیرونی محافظ سخت و معدنی دندان های ماست، اهمیت بالای ی در یکی از بزرگترین مشکلات، یعنی پوسیدگی دندان دارد.
این امر ناشی از مجموعه ای از محرک های شیمیایی و مکانیکی، همچون مصرف مکرر غذاهای اسیدی و شیرین مانند نوشابه و آبمیوه، دندان قروچه، مسواک زدن شدید، رفلاکس اسید و حتی خشکی دهان است و از آنجائیکه هم اکنون نمی توانیم مینای از دست رفته را ترمیم نماییم، می تواند منجر به لب پریدگی یا ترک خوردگی دندان ها و ایجاد حفره در آنها شود. همینطور باآنکه فلوراید مهم می باشد، اما آن چه را که قبلاً فرسایش یافته است، ترمیم نمی کند.
محققان می گویند: ما برای مواجهه با این مشکل، یک ماتریس فوق مولکولی قابل تنظیم و مقاوم برمبنای نوترکیب های شبه الاستین مهندسی می نماییم که ساختار و عملکرد ماتریس درحال توسعه مینای دندان را تقلید می کند. این ماتریس، هنگامی که بعنوان پوششی روی سطح دندان هایی که سطوح مختلفی از فرسایش را نشان می دهند، اعمال می شود، پایدار می باشد و می تواند رشد اپیتاکسیال نانوکریستال های آپاتیت را تحریک کند، ریزساختار مناطق آناتومیکی مختلف مینای دندان و همینطور خواص مکانیکی را بازیابی کند. این مطالعه پتانسیل انتقال فناوری معدنی سازی ما را برای درمان از دست دادن مینای دندان در محیط های بالینی مانند درمان فرسایش مینای دندان و حساسیت دندانی نشان داده است.
محققان از دندان های آسیای کشیده شده انسان بعنوان یک مدل استفاده کردند و ابتدا سطوح مینا یا عاج آنها را با اسید آغشته کردند تا مراحل مختلف فرسایش دندان را تقلید کنند. سپس یک پوشش واحد از ژل نوترکیب شبه الاستین بیومیمتیک(ELR) را اعمال کردند و اجازه دادند خشک شود. سرانجام، دندان ها در حمام های معدنی سازی با دقت کنترل شده ای غوطه ور شدند که محیط یونی بزاق را شبیه سازی می کردند.
این پوشش ELR طی حدود ۱۰ روز، به صورت غیرفعال، یون های کلسیم و فسفات را از مایع جذب کرد و آنها را قادر ساخت تا در داربست خود متبلور شوند. این امر منجر به رشد اپیتاکسیال نانوکریستال های فلورآپاتیت شد که اساساً ساختار و استواری مینای طبیعی را منعکس می کردند.
سپس دانشمندان، این دندان های تازه تقویت شده را آزمایش کردند و بوسیله میکروسکوپ الکترونی توانستند تأیید کنند که کریستال های آپاتیت جدید به صورت یکپارچه از مینا یا عاج زیرین رشد می کنند و ترازبندی شبکه ای پیوسته ای را نشان می دهند، اما بدون این که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشند.
آزمایش دیگری نشان داد که مینای معدنی شده تقریبا مشابه مینای سالم می باشد و هنگامی که سایش و پارگی روزانه بوسیله سایش مداوم مسواک برقی معادل حدود یک سال مسواک زدن و همینطور جویدن و ساییدن شبیه سازی شد، دندان ها در حقیقت مقاومت بهتری در مقابل سایش، شکستگی و حمله اسیدی در مقایسه با مینای طبیعی داشتند.
آزمایش ها روی بزاق مصنوعی و بزاق واقعی انسان هم نتیجه یکسانی را نشان داد و مشخص شد که پوشش ELR می تواند مینای دندان را بازسازی کرده و در مقابل ضربه ها در دنیای واقعی هم مقاومت کند.
پروفسور آلوارو ماتا(Alvaro Mata)، رئیس بخش مهندسی زیست پزشکی و زیست مواد در دانشگاه ناتینگهام اظهار داشت: ما بسیار هیجان زده ایم، چونکه این فناوری با درنظر گرفتن پزشک و بیمار طراحی شده است. این فناوری ایمن است، به سادگی و به سرعت قابل استفاده می باشد و قابلیت مقیاس پذیری دارد. همینطور این فناوری چندمنظوره است که فرصتی را برای تبدیل به انواع مختلفی از محصولات جهت کمک به بیماران در هر سنی که از مشکلات مختلف دندانی در رابطه با از دست دادن مینای دندان و عاج نمایان رنج می برند، فراهم می آورد. ما این فرایند را با استارت آپ خود موسوم به «Mintech-Bio» شروع کرده ایم و امیدواریم که نخستین محصول را سال آینده عرضه نماییم. این نوآوری می تواند به زودی به بیماران در سرتاسر جهان کمک نماید.
لازم به ذکر است که این نتایج اولیه هستند، چونکه آزمایش ها در شرایط کنترل شده بصورت آزمایشگاهی انجام شده اند. علاوه بر این، لایه ELR تنها چند میکرومتر ضخامت داشت که نازک تر از مینای طبیعی است. ازاین رو دوام طولانی مدت آن ناشناخته است.
با این وجود، این ژل مسیر امیدوارکننده ای را در بازسازی مینای دندان عرضه می دهد؛ مسیری که نیاز به توسعه و آزمایش بیشتر دارد، پیش از این که احتمالا آنرا پس از مسواک زدن صبحگاهی به دندان های خود اضافه نماییم.
این تحقیق در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
بطور خلاصه، این فناوری ایمن است، بسادگی و به سرعت قابل استفاده می باشد و قابلیت مقیاس پذیری دارد. گفتنی است که این نتایج اولیه هستند، چراکه آزمایش ها در وضعیت کنترل شده به طور آزمایشگاهی انجام شده اند. این مطالعه در مجله Nature Communications انتشار یافته است.