تحلیل پیامدهای روانی كووید۱۹؛
نیاز به شیوه های موثر ارتباطات بحران در پوشش رسانه ای کرونا
پاراسول: در طول پاندمی های جهانی، مانند بیماری کووید19 ارتباطات بحران در از بین بردن ترس ها، عدم اعتماد و متحد کردن افراد در سراسر جهان در مبارزه جمعی با تهدیدات سلامتی ضروری می باشد.
به گزارش پاراسول به نقل از مهر، در طول پاندمی های جهانی، مانند بیماری کووید ۱۹ ارتباطات بحران در از بین بردن ترس ها، عدم اعتماد و متحد کردن افراد در سراسر جهان در مبارزه جمعی با تهدیدات سلامتی ضروری می باشد. ارتباطات ناکافی بحران می تواند نتایج وحشتناک شخصی و اقتصادی را به همراه داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که اخبار ظاهراً لایتناهی در رابطه با عفونت کووید ۱۹ و میزان مرگ و میر می تواند خطر مشکلات روانی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. متأسفانه گزارشات رسانه ای که شامل اطلاعاتی درباره تأثیر کووید ۱۹ بر سلامت روان است، ممکنست منشأ تأثیرات روانی نامطلوب بر افراد باشد. رسانه ها و سازمان های خبری در سراسر جهان به علت ناکافی بودن شیوه های ارتباطات بحران، نقش حداقلی در مبارزه با بیماری کووید ۱۹ ایفا کرده اند. اقدامات رایج شامل توطئه های QAnon (نظریه توطئه حاشیه ای همراه با سرکوب رسانه های اجتماعی)، روایت غلط و گمراه کننده از "ویروس چینی" و خوردن مواد ضدعفونی کننده برای "درمان" کووید ۱۹ است. با وجود احتمال تخریب سلامت روان، اینفودمیک ها که از طیف وسیعی از اطلاعات غلط و اخبار جعلی تغذیه می شوند می توانند خطرناک باشند. متأسفانه کمبود تحقیقات در مورد چگونگی بهبود ارتباطات بحران در رسانه ها و کانال های خبری وجود دارد. این مقاله شیوه های گزارش رسانه ها در مورد کووید ۱۹ و این که چگونه اطلاعات مبتنی بر رسانه های اجتماعی می تواند منجر به نگرانی های مربوط به سلامت روان شود را شناسایی می کند. این مقاله راهکارهای احتمالی ارتباطات بحران را که رسانه ها و سازمان های خبری می توانند برای کاهش تأثیرات منفی اخبار مربوط به کووید ۱۹ بر سلامت روان استفاده کنند، مورد بحث قرار می دهد. این مقاله با تاکید بر ضرورت وجود نهادهای رسانه ای جهانی برای واکنش مبتنی بر واقعیت، شخص محور و مشارکتی در گزارش در مورد کووید ۱۹، منابع رسانه ای را تشویق می کند تا بر موضوع اصلی چگونگی کاهش یا توقف مؤثر انتقال کووید ۱۹ تمرکز کنند.
پیشینه
همانند پاندمی های نظیر شیوع آنفولانزای ۱۹۱۸-۱۹۱۹، بیماری کووید ۱۹ یک رویداد قرن است. متفاوت از بحران های قبلی سلامت جهان، تأثیر کووید ۱۹ فاجعه بار بوده و همچنان ادامه دارد بطوریکه از اول دسامبر، حدود ۶۳.۳ میلیون مورد کووید ۱۹ تأیید شده و ۱.۴۷ میلیون مرگ ناشی از این بیماری گزارش شده است. وسعت و شدت پاندمی موجب تشدید بحران جهانی سلامت روان، خصوصاً در بین افراد مسن، متخصصان مراقبت های بهداشتی و زنان شده است. طبق برآوردها در اکتبر ۲۰۲۰، تعداد زیادی از مردم ژاپن بر اثر خودکشی (۲۱۵۳) جان شأن را از دست دادند درحالیکه تعداد فوتی های کرونائی ۲۰۸۷ نفر بود. در مقایسه با ارقام سال ۲۰۱۹، در بین زنان ژاپنی که در اکتبر ۲۰۲۰ بر اثر خودکشی جان باختند افزایش ۸۲.۶ درصدی وجود داشت.
اگرچه تقریباً یک سال و نیم از نخستین شیوع کووید ۱۹ می گذرد، اما اپیدمیولوژیست ها هنوز بر روی درک خاصیت های بالینی کووید ۱۹ کار می کنند. علاوه بر خاصیت های ویروسی ناشناخته آن، عامل اصلی تقویت کننده قدرت ویرانگر کووید ۱۹ قابلیت انتقال بی سابقه آنست. توانایی کووید ۱۹ در گسترش سریع و آنی در یک دوره کوتاه، حتی در بین پاندمی های دیگر هم نادر است. این سرعت سریع انتقال، همراه با افزایش شدید عفونت و مرگ، موجب ایجاد طیف وسیعی از مسائل جسمی و روانی در افراد در سراسر جهان شده است. خدمات بهداشت روان در شناسایی افراد یا درمان کامل آنها با چالش های زیادی روبرو بودند، اما پاندمی های همراه با منابع محدود مانند کووید ۱۹ این مسائل را شدت بخشیده است.
سلامت روان عبارت است از "وضعیت آرامی که در آن فرد به توانایی های خود پی می برد، می تواند با استرس های عادی زندگی کنار بیاید، می تواند عملکردی مؤثر و ثمربخش داشته باشد و در جامعه نقش اش را ایفا نماید". در بحران جهانی، مسائل مربوط به سلامت روان می تواند نتایج شدیدی برای سلامتی افراد، از اضطراب، ناراحتی یا افسردگی گرفته تا فکر به خودکشی یا خودکشی داشته باشد. کووید ۱۹ منشأ استرس پیچیده و چندوجهی برای بسیاری بوده است. ترس و نگرانی در ارتباط با ویروس، همراه با اضطراب و استرس ناشی از قرنطینه و دستورات فاصله گذاری اجتماعی، مسائل بهداشت روان را در سراسر جامعه شدت بخشیده است. کووید ۱۹ نه فقط سلامت روان و آرامش افراد را تضعیف می کند، بلکه خدماتی را که افراد می توانند به آن دسترسی داشته باشند نیز محدود کرده است. سهمیه بندی منابع پزشکی در طول پاندمی کووید ۱۹ موجب ساختاربندی و هدف گذاری مجدد در سازمان های بهداشت روانی برای مقابله با این بیماری همه گیر شده است. اقداماتی مانند قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی، دسترسی به خدمات بهداشت روان را بیشتر کاهش داده است، و خیلی از ارائه دهندگان این خدمات مجبور به تعطیلی مراکز خود هستند در نتیجه افراد به کمک های بموقع و در محل دسترسی ندارند.
علاوه بر (۱) ترس و نگرانی در رابطه با کووید ۱۹، (۲ اضطراب و ناراحتی ناشی از قرنطینه و دستورات فاصله گذاری اجتماعی، و (۳) دسترسی محدود به خدمات بهداشت روان، رگبار لایتناهی اخبار از رسانه های سنتی و شبکه های اجتماعی وضعیت را پیچیده تر کرده است. توجه رسانه ها به شکل نامناسبی به بیماری کووید ۱۹ معطوف شده، و توجه چندانی به تأثیر نحوه پوشش رسانه ها در رابطه با پاندمی بر سلامت روانی افراد نشده است. وانگهی اطلاعات غلط و گمراه کننده پیرامون کووید ۱۹، از روایت دروغین و گمراه کننده "ویروس چینی" گرفته تا خوردن ضدعفونی کننده ها برای درمان کووید ۱۹، بر سلامت و آرامش روانی و جسمی افراد تأثیر گذاشته است. بااینکه چشم اندازهای مفیدی هم در این حوزه وجود دارد، اما تحقیقات کمی به بررسی کاهش نتایج بهداشت روانی ناشی از پوشش رسانه ای کووید ۱۹ پرداخته است.
شواهد نشان میدهد که در مواقع بحران جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران می تواند بصورت مقرون به صرفه مسائل گوناگون را برطرف کند. ارتباطات بحران به "جمع آوری، پردازش و انتشار اطلاعات مورد نیاز برای رسیدگی به شرایط بحرانی" اشاره می کند. بااینکه تحولات زیادی در حوزه ارتباطات بحران در دهه های گذشته رخ داده است (به عنوان مثال، نظریه ارتباطات بحران موقعیتی که توسط تیموتی کومبس در سال ۱۹۹۵ توسعه یافت)، ارتباطات بحران دارای سابقه طولانی است و اغلب شخصیت های برجسته مردمی مانند سزار و کنفوسیوس در آن نقش داشته اند. با کمک نمونه ها (به عنوان مثال، مدیریت مؤثر جانسون و جانسون در بحران کپسول های تایلنول سیانور)، و همین طور شیوه های نامناسب ارتباطات بحران (به عنوان مثال، سوءمدیریت دولت ایالات متحده در مورد طوفان کاترینا)، مجموعه ای از تحقیقات نقش ارتباطات بحران را در کاهش اثرات منفی حوادث جانبی تأیید کرده اند.
از این رو برای مقابله با این شکاف تحقیقاتی، هدف این مقاله شناسایی حوزه های است که در آن، گزارش های رسانه های سنتی در مورد کووید ۱۹ و اینفودمیک های رسانه های اجتماعی می تواند به سلامت روان افراد لطمه برساند. این مقاله راهکارهای احتمالی ارتباطات بحران را که رسانه ها و سازمان های خبری می توانند برای کاهش نتایج بهداشت روانی پوشش کووید ۱۹ اتخاذ کنند، ارائه می دهد.
پوشش کووید ۱۹ توسط رسانه های سنتی
رسانه های سنتی شامل "رسانه هایی هستند که در ابتدا با استفاده از یک رسانه پیشا-اینترنت (چاپی، رادیویی، تلویزیونی) و شرکت های رسانه ای که تجارت اصلی شأن در رسانه های پیشا- اینترنت بوده است، صرف نظر از میزان محتوای آنلاین فعلی شأن، توزیع می شدند." سه نوع پوشش می تواند تأثیر پوشش رسانه ای سنتی کووید ۱۹ را بر مسائل بهداشت روانی افراد طبقه بندی کند: (۱) متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور؛ (۲) مغرضانه و گمراه کننده؛ و (۳) دروغین و متقلبانه.
پوشش رسانه ای متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور کووید ۱۹
پوشش رسانه ای کووید ۱۹ ذاتاً لطمه زاست. این بیماری نشان دهنده یک پاندمی مرگبار درحال جریان است. این ذات منفی که بطور طبیعی به پوشش رسانه ای ویروس منتقل می شود، می تواند موجب ایجاد مشکلات روانی شود. تحقیقات در مورد اثرات رسانه ای مدتهاست اثبات نموده است که اخبار منفی می تواند منجر به مشکلات روانی خفیف تا شدید در میان مصرف کنندگان شود. نکته مهم این است که به علت مقیاس و شدت کووید ۱۹، رسانه ها توجه و تمرکز نامناسبی بر اخبار مربوط به پاندمی دارند که می تواند افرادی را که با چالش های بهداشت روانی بیشتری روبرو هستند را تحت تأثیر قرار دهد. توجه به این نکته لازم است که درحالیکه دستیابی به پوشش رسانه ای متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور کووید ۱۹ ممکنست دشوار باشد، اما مهمست که سازمان های رسانه ای درصدد تامین این استانداردها بر طبق بهترین توانایی های خودشان باشند.
پوشش رسانه ای مغرضانه و گمراه کننده کووید ۱۹
هنگامی که اخبار مغرضانه و گمراه کننده است، آثار سو پوشش رسانه ای کووید ۱۹ بر سلامت و آرامش افراد و جمعیت می تواند مشهودتر باشد. مطالعات قبلی نشان داد که رسانه های راست گرا اغلب گزارش های مغرضانه و گمراه کننده در مورد کووید ۱۹ می دهند که به نوبه خود می تواند انتشار اطلاعات غلط در مورد ویروس را تسهیل کند. تجزیه و تحلیل نمونه ای متشکل از ۳۸ میلیون گزارش رسانه ای از ۱ ژانویه تا ۲۵ مه ۲۰۲۰ نشان میدهد که ۸۴ درصد از اطلاعات غلط منتشرشده توسط رسانه های سنتی پیش از رسیدن به عموم مردم، نه مورد اعتراض قرار گرفته و نه حقیقت آزمایی شده اند و عملاً تعداد بیشماری از مردم در معرض اطلاعات غلط، مانند "درمان های معجزه آسا" قرار گرفتند که می تواند نتایج قابل توجهی انسانی و اقتصادی در پی داشته باشد. همین طور لازم به ذکر است که ترس و وحشت ناشی از اطلاعات نادرست مربوط به کووید ۱۹ می تواند تأثیر طولانی مدت بر سلامت روان افراد داشته باشد که فراتر از چرخه های رسانه ای کووید ۱۹ است.
پوشش رسانه ای دروغین و متقلبانه کووید ۱۹
شاید مشکل سازترین نوع پوشش رسانه ای در مورد کووید ۱۹ شامل محتوای نادرست و غیر صادقانه باشد. در صورتیکه کارشناسان رسانه های سنتی از ارکان اصلی صنعت، ارزش های روزنامه نگاری و استانداردهای اخلاقی حمایت می کنند، رواج روایات در رابطه با "ویروس ووهان"، "ویروس چینی" و "ویروس چین" در گزارش رسانه های قدیمی در مورد کووید ۱۹ نشان میدهد که تعدادی از رسانه ها بطور کامل قادر به تولید اخبار بی اساس و مهیج هستند. اشاره به وجود ارتباط مستقیم بین یک گروه از مردم، ملت و نژاد با ویروس به شکل اجتناب ناپذیری سبب بروز دغدغه های سلامت روان در میان گروه هدف می شود.
یکی دیگر از اثرات منفی برگشت ناپذیر ناشی از "اخبار جعلی" رسانه های سنتی، تخریب باور عمومی در مورد کووید ۱۹ است. پیش بینی این که چه اتفاقی می افتد اگر افراد تصمیم به نادیده گرفتن اطلاعات منتشرشده از رسانه های سنتی بگیرند که در آن کارشناسان سلامت و مقامات دولتی آخرین پیشرفت ها در حوزه ویروس را به اشتراک می گذارند، موضوعی چالش برانگیز است. بدون شک عواقب انسانی و اقتصادی در رابطه با این مردم عمداً ناآگاه و بی اطلاع، نتایج فاجعه باری به همراه دارد.
رسانه های اجتماعی و اینفودمیک های کووید ۱۹
اینفودمیک های کووید ۱۹ همراه با سرعت پاندمی درحال گسترش هستند. اینفودمیک ها شامل گسترش هدفمند اطلاعات غلط و نامطمئن بوسیله رسانه ها، خصوصاً در بستر شبکه های اجتماعی است. اینفودمیک های کووید ۱۹ می تواند تلاش متخصصان سلامت را از بین ببرد، درحالیکه سبب تشدید ترس عمومی، عدم اطمینان و عدم اعتماد می شود که می تواند نتایج شخصی و اقتصادی به همراه داشته باشد. اینفودمیک شامل آرایه ای از مطالبی است که در آن اطلاعات غلط و نادرست بوسیله توییت ها و پست های فیسبوک منتشر می شود، و اغلب افراد ذینفع یا گروه های دارای منافع سیاسی و اقتصادی مبادرت به انتشار آنها می کنند. موارد متداول شامل توطئه های QAnon، روایت "ویروس چینی" و ترغیب به مصرف ضدعفونی کننده ها برای درمان کووید ۱۹ است.
همه اینفودمیک های کووید ۱۹ یکسان نیستند. بعنوان مثال، اینفودمیکی که افراد را به خوردن مواد ضدعفونی کننده برای بهره مندی از "مزایای سلامت" آن ترغیب می نماید، نتایج مستقیمی بر سلامت روان و جسم شماری از افراد دارد. بین ۱ مه تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰، ۱۵ مورد گزارش از مسمومیت با متانول به علت نوشیدن ماده ضدعفونی کننده وجود داشت؛ که از این تعداد چهار نفر فوت کردند و سه نفر با اختلال بینایی ترخیص شدند. با این وجود برخی همچنان به اظهارات رهبران ایالات متحده که مرتباً از رسانه های سنتی و سایر رسانه های شبکه های اجتماعی منتشر می شود اعتماد کورکورانه دارند.
محدودیت منابع مشخصه اصلی کووید ۱۹ است و منابع رسانه ای هم از این امر مستثنی نیستند. اینفودمیک های کووید ۱۹ همراه با کمپین های راه اندازی شده توسط رسانه های سنتی، یک استفاده بی نهایت بد از منابع عمومی است؛ از آنجائیکه پاندمی هنوز ادامه دارد، توجه رسانه های جهانی باید معطوف بر سلامت و آرامش عموم مردم باشد. در زمان بحران جهانی، منابع رسانه ای نیاز به سرمایه گذاری در موضوع روز دارند: نحوه کُندکردن یا توقف گسترش کووید ۱۹. باتوجه به شیوع اطلاعات غلط و نامطمئن بوسیله رسانه های سنتی و شبکه های اجتماعی، باید اقداماتی در حوزه از بین بردن اینفودمیک های کووید ۱۹ صورت گیرد و این اطمینان حاصل شود که پوشش های رسانه های مربوطه منجر به نتایج ناخواسته نمی شوند؛ شیوه های مؤثر ارتباطات بحران یکی از این رویکردهاست.
ارتباطات بحران در بحبوحه کووید ۱۹
در زمان پاندمی های جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران در از بین بردن ترس و عدم اعتماد و متحد کردن شهروندان در مبارزه جمعی با بیماری ضروری می باشد. یک خاصیت اساسی ارتباطات بحرانی این است که به طور معمول در صورت وجود حداقل سه بحران بعنوان یک استراتژی ارتباطات اضطراری اتخاذ می شود: (۱) بحران یا رویدادی بی سابقه با نتایج گسترده شخصی و اقتصادی (به عنوان مثال، پاندمی کووید ۱۹)؛ (۲) بحران ارتباطاتی که می تواند ذینفعان اصلی را از کوشش برای یافتن چاره منع کند (به عنوان مثال، اینفودمیک های کووید ۱۹)؛ و (۳) بحران اعتماد بالقوه فعلی یا درحال توسعه که تا حدودی به علت دو بحران اول است (به عنوان مثال، بحران های اعتماد عمومی).
برای مقابله با این بحران های سه گانه، جامعه بطور کلی باید چندین گام بردارد: (۱) به سرعت برنامه آمادگی مبتنی بر شواهد و حوادث را با پتانسیل مهار پاندمی توسعه دهد؛ (۲) این طرح را با سرعت و دقت اجرا کند؛ و (۳) این طرح و دستورالعمل های مربوطه را بموقع، شفاف و حقیقت محور به عموم مردم اعلام کند (یعنی ارتباطات کارآمد بحران). بطور کلی، به اشتراک گذاری مؤثر بروزرسانی های بهداشت عمومی با جامعه به روشی معقول و صادقانه از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
علاوه بر ارائه اطلاعات قابل اطمینان به مردم، اتخاذ تصمیمات پیشگیرانه از طرف کارشناسان رسانه، متخصصان بهداشت و مقامات دولتی برای اطمینان از ارائه مؤثر بروزرسانی های مربوط به کووید ۱۹ به عموم (به منظور جلوگیری از بروز عواقب ناخواسته مربوط به سلامت روان) ضروری می باشد. به عبارت دیگر، ارتباطات بحران در طول کووید ۱۹، خصوصاً باتوجه به نتایج بهداشت روان در رابطه با پوشش رسانه ای مربوطه، باید دارای سه هدف باشد: (۱) انتقال اطلاعات موثق و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹ به مردم بصورت شفاف، بموقع و حقیقت محور؛ (۲) حذف اطلاعات غلط و گمراه کننده و توقف اینفودمیک های مرتبط؛ و (۳) حصول اطمینان از این که ارائه اطلاعات مربوط به کووید ۱۹ به مردم منجر به عواقب ناخواسته (یعنی مشکلات بهداشت روانی) نمی گردد.
ارائه اطلاعات موثق و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹
در دوران پاندمی، خیلی از دولتها مانند چین، ایرلند، فنلاند و نروژ، موفق به ارائه کارآمد راهبردهای مؤثر مربوط به کووید ۱۹ به مردم شدند. بعنوان مثال دولت چین را در نظر بگیریم. با شروع نخستین شیوع، دولت چین بروزرسانی های بموقع کووید ۱۹ را ارائه می دهد که (۱) متناسب با نیازهای عموم مردم است و قصد تقویت رابطه با مردم را دارد؛ (۲) بمنظور افزایش میزان دسترسی و اثرگذاری، بوسیله رسانه های سنتی و شبکه های اجتماعی منتشر می شود؛ و (۳) توسط مقامات بهداشتی و دولتی کلیدی ارائه می شود تا اعتبار پیام های در دسترس روزانه عموم را تقویت نماید. در کنار اجتناب از مشکلات بالقوه سلامت روان، این اقدامات ارتباطات بحران همین طور می تواند ترس و عدم اعتماد مردم را در مورد کووید ۱۹ از بین ببرد و سازگاری آنها با دستورالعمل های بهداشتی و ایمنی در رابطه با پاندمی مانند قرنطینه و استفاده از ماسک را بهبود بخشد.
زمانهای بی سابقه مستلزم اقدامات بی سابقه است. شرکت های فناوری همچون گوگل، توئیتر، فیسبوک و TikTok، می توانند با توسعه الگوریتم های مناسب، نتایج جستجو، توییت ها یا پست های نوشته شده توسط اپیدمیولوژیست ها یا سایر متخصصان بهداشت را عرضه کرده، و اطلاعات معتبر و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹ را منتشر کنند. انجام این کار می تواند آغازگر جنبشی برای انتقال اطلاعات معتبر و قابل اطمینان در مورد کووید ۱۹ به مردم به روشی بموقع، شفاف و متمرکز بر حقیقت باشد. جالب اینجاست که نحوه طراحی، توسعه و ارائه پیام های عمومی (به عنوان مثال به روشی متقاعد کننده برای عموم) بر نتایج ارتباطاتی نیز تأثیر می گذارد.
حذف اینفودمیک های کووید ۱۹
تکیه بر سازمان های بهداشتی و نهادهای دولتی به تنهایی کافی نیست؛ همه ذینفعان کلیدی باید در این کار دخیل شوند. کمپین های بهداشت عمومی که خطرات ناشی از بیماریهای کووید ۱۹ را مورد هدف قرار می دهند، نیاز به توسعه و اطلاعاتی دارند که به افراد در مورد نحوه جلوگیری از قرارگیری در معرض اطلاعات غلط یا گمراه کننده آموزش می دهد. با عنایت به این که بخش قابل توجهی از مردم فاقد سواد بهداشتی لازم برای تشخیص اطلاعات معتبر از اطلاعات غلط یا نادرست هستند، برنامه های آموزشی باید ایجاد شود تا اطمینان حاصل شود که اینفودمیک ها هم در طول کووید ۱۹ و هم در آینده رواج کمتری خواهند داشت.
علیرغم اقدامات امیدوارکننده، شرکتهای رسانه ای باید نقش مهمی در کنترل شیوع بیماریهای کووید ۱۹ داشته باشند. مطالعات نشان می دهد که فقط افزودن یک یادآوری کننده صحت و درستی خبر در صورتیکه افراد از اطلاعات آنلاین استفاده می نمایند، می تواند توانایی آنها را در شناسایی اخبار جعلی به میزان قابل توجهی افزایش دهد. این یافته دلگرم کننده است، برای اینکه نشان میدهد اقدامات مؤثر برای جلوگیری از گسترش اینفودمیک های کووید ۱۹ می تواند بسیار مقرون به صرفه باشد. شاید لازم باشد شرکت های شبکه های اجتماعی علاوه بر تصمیم گیری های فردی، پاسخ های جمعی را نیز سازماندهی کنند، بطورمثال بوسیله یک «چک فهرست پاسخگویی به اینفودمیک». این مبادرت به طور کلی به محیط شبکه های اجتماعی کمک می نماید تا سیستم بهتری را برای محافظت از مردم در مقابل لطمه های ناشی از اینفودمیک کووید ۱۹ بوجود آورد.
در مجموع، متخصصان بهداشت باید در مهار اینفودمیک های کووید ۱۹ پیش قدم شوند. همانطور که اپیدمیولوژیست های برجسته ای مانند دکتر آنتونی فائوچی اثبات نموده اند، کارشناسان بهداشت باید برای تسهیل ارتباط مؤثر با مشتریان اصلی خود یا عموم مردم ارتباط نزدیک داشته باشند. متخصصان بهداشت نیز باید در پروسه تصمیم گیری در حوزه سلامت عمومی مشارکت بیشتری داشته باشند. با این کار، اطلاعات غلط کمتری توسط مقامات دولتی منتشر می شود در صورتیکه اتخاذ تصمیمات بیشتر برمبنای شواهد علمی است.
راهبرد ارتباطات بحران کووید ۱۹ مبتنی بر واقعیت و مردم محور
کووید ۱۹ بر همه افراد جمعیتی تأثیر می گذارد. دشوار است که در مورد یک پاندمی پایدار که همچنان زندگی، معیشت و تولید ناخالص داخلی (GDP) را تهدید می کند، اظهارنظر نکرد. با این وجود، باتوجه به نتایج شخصی و اقتصادی در رابطه با اطلاعات مغرضانه و گمراه کننده یا کاملاً نادرست و مخرب، لازم است کارشناسان رسانه، متخصصان بهداشت و مقامات دولتی راهکارهای ارتباطات بحران کووید ۱۹ مبتنی بر واقعیت و مردم محور را توسعه دهند. در حوزه مطالعه ما، راه حل ارتباطات بحران مردم محور و مبتنی بر واقعیت به این صورت تعریف می شود که اقدامات ارتباطاتی حقایقی را عرضه نماید که بدون ارائه اعداد یا آمار برمبنای دیدگاه های شخصی یا انگیزه های پنهان (به عنوان مثال، منافع سیاسی یا اقتصادی) باشد.
به این ترتیب، اطلاعات درست و با حسن نیت می تواند بطور مؤثر بدون نتایج ناخواسته در اختیار عموم قرار گیرد. توجه به این نکته لازم است که اقدامات آموزشی ممکنست برای متخصصان مراقبت های بهداشتی نیز لازم باشد، برای اینکه مطالعات نشان می دهد که متخصصان بخش سلامت اغلب از دانش لازم برای آگاهی از اطلاعات غلط یا گمراه کننده کووید ۱۹ برخوردار نیستند. باتوجه به نقش مهمی که متخصصان مراقبت های بهداشتی در آموزش بیماران ایفا می کنند و این واقعیت که خیلی از متخصصان مراقبت های بهداشتی نیز با چالش های اساسی در حوزه سلامت روان روبرو هستند، اقدامات آموزشی در توجه به چالش های ناشی از اینفودمیک در رابطه با این بیماری که این کارگران خط مقدم با آن روبرو هستند، لازم و ضروری می باشد.
نتیجه گیری
به طور کلی، در زمان پاندمی های جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران می تواند نقش مهمی در کاهش ترس و عدم اعتماد داشته باشد در صورتیکه الهام بخش مبارزه ای یکپارچه مقابل تهدیدات سلامت است. هنوز هیچ چاره ملی یا ارتباط یک جانبه در طول پاندمی وجود ندارد، اما باتوجه به نیاز شدید منابع رسانه ای باارزش در طول کووید ۱۹ برای بهره مندی بیشتر از اطلاعات، متخصصان بهداشت و کارشناسان رسانه موظفند اقدامات لازم را انجام دهند و مانع از ایجاد اینفودمیک ها و کمپین های لطمه زا شوند. افراد ذینفع می توانند با اطلاعات معتبر، موثق و قابل اعتماد در کنار ابزارها و تکنیک های توسعه یافته در زمینه ارتباطات بحران، با گزارشات نادرست مقابله نمایند. شفافیت و درستی اطلاعات در نهایت به حفظ سلامت و آرامش مردم کمک می نماید در صورتیکه توجه رسانه های جهانی را به دغدغه واقعی بهداشت عمومی باز می گرداند: نحوه پیش گیری از گسترش کووید ۱۹.
ما معتقدیم که در پژوهش های آینده، نیاز به استفاده از منابع رسانه ای یا ارتباطی برای توسعه راهکارهای بهداشتی بموقع است که می تواند از عواقب فوری انسانی ناشی از کووید ۱۹ پیشگیری کند. از زمان شروع پاندمی، تنها در ترکیه، حدود ۱۰۰ موسیقیدان به علت مشکلات مالی ناشی از کووید ۱۹ خودکشی کرده اند. ما معتقدیم که سازمان های بهداشتی منطقه ای، ملی و بین المللی و سازمان های دولتی باید بجای بروزرسانی های مربوط به عفونت کووید ۱۹ و آمار مرگ و میر، بر منابع رسانه ای بیشتر برای اطلاع رسانی و تاکید بر کمک ها و منابع در دسترس مردم در زمان پاندمی سرمایه گذاری کنند. به عبارت دیگر، برای سازمان های رسانه ای مهمست که نقش خودرا بعنوان یکی از ارکان اساسی در بحبوحه کووید ۱۹، و با ارائه منابع رسانه ای در عناوینی که جهت زندگی و معیشت افراد اهمیت دارد، شروع کنند، نه این که به تولید گزارشات پر شور و مهیجی که ممکنست رتبه شأن را در سایتNielsen افزایش دهد، تعداد فروش را بالا ببرد، اینفودیک ها را تغذیه کند، اما فواید محدودی برای سلامت و آرامش عمومی داشته باشد، بپردازند.
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب