تمرینی برای کاهش کمردرد و افزایش تمرکز
پاراسول: تحقیقات فزاینده نشان می دهند که عقب عقب راه رفتن می تواند فواید شگفت انگیزی برای سلامتی داشته باشد که همچون آنها بهبود وضعیت بدن، کاهش درد کمر، تقویت عضلات و حتی افزایش تمرکز و سلامت مغز است.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، در حقیقت، پیاده روی به عقب می تواند به عضلات خاصی که در حالت پیاده روی عادی فعال نمی شوند، فشار موثری وارد و بدین سان به بهبود وضعیت جسمانی کمک نماید. لزوم توجه بیشتر هنگام این مدل حرکت نیز برای ذهن مفیدست.
پیاده روی به عقب می تواند عضلات اکستنسر لومبار، یعنی عضلاتی که در ناحیه پایین کمر قرار دارند و وظیفه کشش و انبساط و پشتیبانی و استواری ستون فقرات در مقابل حرکات ناگهانی یا فشارهای خارجی را به عهده دارند، بطور موثرتری فعال کند برای اینکه این نوع پیاده روی نسبت به پیاده روی به جلو، فشار بیشتری روی این عضلات وارد میکند. این عمل می تواند موجب تقویت و بهبود عملکرد این عضلات شود و در نهایت به کاهش درد کمر و بهبود وضعیت کلی بدن کمک نماید.
یک مطالعه که سال ۲۰۱۹ که در مجله «بیومکانیک» (Biomechanics) انتشار یافت، گزارش داد که پیاده روی به عقب به فعال شدن بیشتر عضلات درگیر در بیماران با درد مزمن کمر منجر می شود.
«جانت دوفک»، متخصص بیومکانیک با بالاتر از ۲۰ سال تجربه در حوزه پیاده روی به عقب، هم مطالعه ای انجام داد که در آن پنج ورزشکار بعد از تمرین های پیاده روی به عقب، کاهش درد کمرشان را گزارش کرده اند. بگفته او، «تحقیقات ما نشان داد که پیاده روی به عقب بطور غیرمستقیم برای درد پایین کمر فوایدی دارد، برای اینکه عضلات همسترینگ کشیده می شوند؛ می دانیم که همسترینگ های سفت و گرفته اغلب یکی از دلیلهای کمردردند».
پیاده روی به عقب نوعی تمرین برای مغز هم هست برای اینکه متخصصان دریافته اند که مناطق مغزی در رابطه با حل مسئله و تصمیم گیری هنگام حرکت به عقب فعال ترند، احتمالاً بدین سبب که فرد بیشتر دقت می کند با موانع برخورد نکند.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۹ از ۳۸ شرکت کننده خواست تا آزمون رنگ و کلمات را انجام دهند، بدین سان که در صورتیکه در راستای های مختلف راه می روند، خیلی سریع نام رنگ کلمه نوشته شده به رنگ نامتناقض را بگویند. جالب اینجا است که مطالعه نشان داد سریع ترین زمان پاسخ به نشانه ها متعلق به افرادی بود که به عقب راه می رفتند که نشان میدهد این مدل حرکت سبب تیزتر شدن ذهن می شود.
به گزارش ایندیپندنت، همین طور برمبنای یک مجموعه مقالات که سال ۲۰۲۴ در مجله علم ورزش و سلامت (Journal of Sport and Health Science) انتشار یافت، راه رفتن به عقب می تواند ضربان قلب و مصرف اکسیژن را ۱۷ تا ۳۰ درصد بیش از راه رفتن رو به جلو افزایش دهد که این به مفهوم سوزاندن تا ۴۰ درصد کالری بیشتر است.
متخصصان معتقدند این افزایش مصرف انرژی به سبب درگیری بیشتر عضلات برای حفظ تعادل، هماهنگی و ثبات است.
از آنجائیکه هنگام راه رفتن به عقب پا از پنجه به پاشنه روی زمین قرار می گیرد، این حرکت الگوی توزیع فشار بر مفصل زانو را تغییر و در نتیجه فشار بر نواحی را که بطور معمول درگیر آرتروزند، می کاهد.
این شیوه راه رفتن همین طور موجب بهبود تعادل و هماهنگی می شود و به این ترتیب، خطر افتادن و سایر لطمه ها را کاهش می دهد؛ مسئله ای که خصوصاً برای سالمندانی که استخوان های شکننده تری دارند، مفیدست.
راه رفتن به عقب علاوه بر صیانت از زانو با تغییر توزیع فشار از مفصل زانو به مفصل مچ پا، نسبت به راه رفتن رو به جلو، عضلات متفاوتی را تقویت کند. بگفته «جردن بورمن»، فیزیولوژیست ورزشی، «راه رفتن به عقب عضلات سرینی، چهارسر ران و خم کننده های مفصل ران را نسبت به راه رفتن رو به جلو، بیشتر درگیر می کند. نقاط تماس کف و مچ پا نیز با چالش بیشتری مواجه اند برای اینکه باید در حفظ تعادل کمک کنند.»
اگر می خواهید راه رفتن به عقب را به برنامه روزانه خود اضافه کنید، باید احتیاط کنید و به این نکات هم توجه داشته باشید:
ــ آهسته و پیوسته شروع کنید.
ــ یک فضای ایمن و سطح صاف و بدون مانع انتخاب کنید.
ــ وضعیتی بدنی خودرا درست حفظ کنید.
ــ از یک همراه برای پیاده روی کمک بگیرید.
ــ ابتدا روی تردمیل امتحان نمایید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب